ایران ـ اقتصادی
جمهوری اسلامی در چهلمین سالگرد یک انقلاب از نفس افتاده با اقتصادی ورشکسته
۴۰ سال؛ یعنی نزدیک به نیم قرن، از روی کار آمدن حکومت جمهوری اسلامی می‌گذرد. این مدت زمان برای شکوفایی و توسعه کامل اقتصادی یک جامعه اگر زیاد نباشد، حتما بسیار کافی است. از سوی دیگر برای امتحان پس دادن یک سیستم حکومتی نیز همین مدت کافی بود تا بتواند از پس بدترین شرایط داخلی و خارجی بر بیاید.
در رابطه با سردمداران جمهوری اسلامی از آنجایی که بعد از جنگ ایران و عراق همه شرایط و درگیری‌های منطقه‌ای به نفع‌شان رقم خورده است، آنها به جای استفاده بهینه از این اوضاع و احوال، به هزینه منابع ملی در کشورهای دیگر با هدف پیش بردن عقاید خود پرداخته‌اند. آنها اکنون در شرایطی به جشن ورود به چهلمین سال حکومت‌شان نشسته‌اند که مردم ایران، هیچ دلیل و شاخصی برای جشن گرفتن نمی‌یابند.
در این رابطه نشریه اقتصادی له‌زه‌کو چاپ پاریس، بخشی از کارنامه رهبران ایران را با این جمله که جمهوری اسلامی «چهلمین سالگرد یک انقلاب فرسوده و از نفس افتاده را جشن می‌گیرد»، اجمالا مورد بررسی قرار داده است.
در آستانه چهلمین سالگرد تأسیس حکومت مذهبی روحانیون ایران، این نشریه نوشته است که «حتی سخنرانی اخیر رهبر حکومت اسلامی ایران در جمع نظامیان این کشور نتوانست حس وضعیت فاجعه بار کشور را پنهان کند.»
نشریه اقتصادی له‌زه‌کو نوشته است که تنها متحد جمهوری اسلامی ایران در حال حاضر روسیه است؛ هر چند خود مقامات روسیه تصریح می‌کنند که تهران متحد مسکو نیست. به نوشته له‌زه‌کو سیاست‌ها و اقدام‌های ماجراجویانه جمهوری اسلامی ایران در سوریه، یمن و لبنان منشاء نگرانی است؛ در حالی که برای ۸۱ میلیون ایرانی نیز وضعیت اقتصادی و اجتماعی کشورشان نگران‌کننده‌تر از گذشته است.
این نشریه افزوده است که دو سوم جمعیت امروز ایران بعد از تأسیس حکومت اسلامی به دنیا آمده‌اند و از دو سال پیش به این سو اعتصاب‌ها و اعتراض‌های پراکنده خیابانی که طی آن مردم برای نخستین بار صریحاً خواستار پایان یافتن حکومت اسلامی هستند؛ به ثابت زندگی روزمره مردم ایران بدل شده است.
له‌زه‌کو معتقد است که رویگردانی عمومی از ایدئولوژی جمهوری اسلامی در ایران عمیق و گسترده است و فرار مغزها و اعتراض روزمره زنان علیه حجاب اجباری از بارزترین مصادیق این رویگردانی است. به نوشته له‌زه‌کو شکست رژیم جمهوری اسلامی ایران ۴۰ سال پس از تأسیس آن، خود را بیش از هر جا در شکست اقتصادی نمودار می‌کند.
در ادامه له‌زه‌کو نوشته است: «درست است که درآمد متوسط ایرانیان از سال ١٣۵۷ دوبرابر شده است، اما در مابقی جهان این درآمد به قیمت دلار ثابت شش برابر افزایش یافته و فقط طی سی سال حکومت شاه درآمد متوسط ایرانیان سه برابر افزایش یافته بود.»
وضعیت اقتصادی جمهوری اسلامی ایران در مقاله له‌زه‌کو با سه کشور مشابه دیگر، از جمله ترکیه و کره جنوبی مقایسه شده که در آستانه انقلاب اسلامی در ایران در مسیر صنعتی شدن قرار گرفته بودند. این نشریه اقتصادی فرانسه نوشته است: «نتایج تحقیقات نشان می‌دهد که این کشورها در چهار دهه اخیر به صنایع و پیشرفت‌های فنی متنوع دست یافته‌اند؛ در حالی که نیمی از تولید ناخالص ملی ایران بر درآمدهای نفتی متکی است.»
از دیگر سوی، ۴۰ سال پس از تأسیس جمهوری اسلامی ایران، اقتصاد این کشور دو و نیم برابر کوچکتر از اقتصاد ترکیه شده است که در آستانه انقلاب ضد سلطنتی، ۲۶ درصد کوچکتر از اقتصاد ایران بود. در اواخر سال ۱۳۵۷ درآمد سرانه ایران ۵٠ درصد بیش از درآمد سرانه کره جنوبی بود؛ اما امروز، درآمد سرانه ایران ۶ برابر کمتر از درآمد سرانه کره جنوبی است.
در رابطه با وضعیت اقتصادی کنونی ایران که دخالت‌های منطقه‌ای و تروریسم بین‌المللی‌اش، تحریم‌های اقتصادی را برایش به ارمغان آورده است، روزنامه لیبراسیون به نقل از یک اقتصاددان فرانسوی به نام «تیئری کوویل»، نوشته است: «چگونه می‌توان اقتصاد کشوری را به تحرک واداشت در حالی که کلیه بانک‌های آن در قرنطینه و تحریم هستند.»
اینستاگرام ایران کارگر: https://www.instagram.com/irankargar2019
به کانال تلگرام ایران کارگر بپیوندید https://t.me/IranKargar96
